نویسنده:‌ بهروز غروی (کارشناس حمل‌و‌نقل)

انتشار: ماهنامه صنعت حمل‌و‌نقل شماره ۳۵۰ مهر ۱۳۹۵

از اواسط دهه ۹۰ تغییرات گسترده‌ای در مبانی نظری و سیاست‌های اجرایی ایمنی جاده‌ای به وجود آمد که علی رغم توسعه و تکمیل آن در دهه های بعدی، مبانی آن کماکان در عموم کشورهای توسعه یافته و صنعتی مورد استفاده و بهره برداری قرار گرفت. خاستگاه و مبانی نظری اجرایی این تفکر در کشورهای پیشروی ایمنی مانند سوئد بود که این کشور را یکی از موفق ترین کشورها در حوزه ارتقای ایمنی جاده ای در دهه های اخیر به حساب آورد. این برنامه در سوئد تحت عنوان Vision Zero” با چشم اندازی بدون تلفات و مرگ و میر در تردد جاده ای شناخته می‌شود و مبین چشم‌اندازی از آینده ایمنی است که طی آن، على رغم وقوع سوانح، کسی کشته یا معلول نمی شود. این چشم‌انداز برای اولین بار در سوئد و در سال ۱۹۹۵ مطرح شد و در سال‌های بعد یعنی ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ به عنوان مبنای اجرایی مدیریت ایمنی جاده ای به تصویب مجلس این کشور رسید و پس از آن نیز توسط بسیاری از کشورها به اجرا در آمد. مهم ترین تفاوت این تفکر و رویکرد، تجدیدنظر در مسئولیت های ناشی از سوانح رانندگی و کشته شدن انسان‌ها است که با شعار “تقصیر را به گردن قربانیان نیندازید” (Don ‘ t blame the victims) آغاز شد.