توزیع جمعی خسارت

نویسنده: عرفان لاجوردی

انتشار: ماهنامه صنعت حمل و نقل شماره 371 خرداد 1398

هیچ فاجعه ای برای ذهن آدمی فجیع تر از پیش بینی ناپذیری نیست؛ اما جهان، پیش­ بینی ناپذیر است. در ابتدای سال 1398 خورشیدی، سیل، توان پیش بینی ما را به بازی گرفت. پیش از این، قرار بود، تابستان، با سهمیه بندی آب سپری شود؛ و عید به پایان نرسیده، آب، شهرهای بسیاری را در بر گرفت. در روزهای نخست که آسمان شهرهای شمالی تیره شد، ترجیح دادیم گمان کنیم، خرابی ها، نه محصول سیل که پیامد ناتوانی مدیران است. توهم پیش بینی پذیری، حتی در شیراز نیز تاب آورد؛ بالاخره کسی بود که مسیر سیل را کنار دروازه قرآن پر کرده باشد. فاجعه ی ناتوانی ما در درک چیستی طبیعت آن هنگام رخ نمود که آب های وحشی به سد کرخه رسیدند و از آن تاج طولانی گذشتند. سیل در خوزستان به پیش می رفت و خیال پیشگویی ما را می شست.