ایران و گروه ویژه ی اقدام مالی

توضیحات

نویسنده: عرفان لاجوردی (دکترای حقوق بین الملل)

انتشار: ماهنامه صنعت حمل و نقل شماره ۳۶۶ مرداد ۱۳۹۷

قصه ی پیوستن ایران به معاهده ی «مبارزه با تامین مالی تروریزم» و مجموعه ی مقررات مبارزه با پولشویی، فعلا نقل هر محفلی است؛ و صد البته آخر و عاقبت روشنی دارد. مخالفان از تهدید استیلای بیگانگان می گویند؛ موافقان از لزوم همراهی و پیوستن به نظم جهانی. در کش و قوس رای گیری مجلس، ایرادات شورای نگهبان و احتمالا اظهار نظرهای پس و پیش مجمع تشخیص مصلحت نظام، ارز، بالا و پایین می رود؛ و دست آخر، ما، به مجموعه ی این مقررات تن می دهیم؛ زیرا ناخودآگاه سیاست ورزان باور دارد، گریزی از این تن دادن نیست؛ و سقف خواسته ها به نپذیرفتن مسوولیت چنین انتخابی محدود می شود. ایران، انتخاب هایی این چنین را بسیار از سر گذرانده است؛ و سیاست ورزان بسیاری، مسوولیت انتخاب های خود را نپذیرفته اند. این میان، اندیشه ی ایرانی که بر هر پیشانی، سرنوشتی را می جوید، نمی تواند باور کند، «گروه ویژه ی اقدام مالی»، مقررات مبارزه با تامین مالی تروریزم و مقررات مبارزه با پولشویی، نه «تقدیر» که «تغییر»ی است، کمابیش ناگزیر، در محیط زیست بین المللی.